Tip idiopatske skolioze koji nastaje između 4 i 9 godine života se zove juvenilna skolioza. Vremenski period kada se juvenilne skolioze javljaju karakteriše znatno sporiji rast i razvoj deteta, a samim tim i znatno sporiji napredak skoliotične krivine. Juvenilna skolioza ujedno predstavlja i najređi tip skolioze. Činjenica je da dečaci skeletno sazrevaju kasnije u odnosu na devojčice, te se kod njih juvenilna skolioza javlja nesto ranije, oko 5 godine, dok se kod devojčica dijagnostikuje oko 7 godine.
Najčešće ovaj tip skolioze je u grudnom delu orijentisan desno, a lumbalnom je orijentisan na levo, takozvana S krivina. Za razliku od infantilnih, kod juvenilnih skolioza spontano rešavanje skoliotične krivine se dešava znatno ređe.
Kod novorođene dece razvijeno je 6% od ukupnog volumena pluća odrasle osobe. Sa 5 godina se razvije 30 %, a sa 10 godina 50% od ukupnog volumena pluća. Kada dodje do pogoršanja skoliotične krivine dolazi do nastanka ozbiljnih deformiteta grudnog koša, čime se smanjuje slobodan prostor za razvoj pluća. To je razlog zašto postoji velika verovatnoća da dodje do problema pulmonalnih i kardiorespiratornih funkcija kod dece kod koje se skolioza razvila u juvenilnom i infantilnom periodu, nego kod dece kod koje se skolioza razvila kasnije.
Rešavanje ovog problema može se postići operativnim i neoperativnim pristupom. Neoperativni (konzervativni) vid tretmana predstavlja posmatranje i redovno praćenje deteta, aplikaciju midera i vežbe opšteg jačanja i stabilizacije tela. Mider pre svega ima ulogu da stabilizuje skoliotičnu krivinu. Pri aplikaciji midera ortotičar vrši procenu koji tip midera bi detetu najviše odgovarao. Odabir pravog tipa midera je od velikog značaja, pre svega zato što su rebra kod male dece dosta savitljivija u odnosu na adolescente, pa samim tim neadekvatan mider može izazvati deformaciju grudnog koša gurajući rebra ka kičmi i povećavati rotaciju rebara. Kod male dece mider treba više da se fokusira na trodimenzionalnu derotaciju i korekciju deformiteta grudnog koša, odnosno zaustavljanje rotacije grudnog koša ako ona nije velika, nego na smanjenje veličine skoliotične krivine.
Schroth metoda se pokazala kao najefikasniji vid tretmana za korekciju skolioze, međutim zbog svoje kompleksnosti veoma je teška primena Schroth vežbi kod dece mlađe od 7 godina, ali je moguća primena Schroth principa čime je moguće zaustaviti ili usporiti dalju progresiju. Kada se primenjuje Schroth metoda, uvek je važno da se dobro postavi plan i program, a samim tim da se jasno postavi i cilj. Za ovaj uzrast kao veoma efikasan način korekcije skolioze primenom Schroth metode preporučuje se primena Schroth pozicija i Schroth principa bez trodimenzionalnog disanja. Pored ovog pristupa neophodna je takođe primena vežbi opšte stabilizacije i generalnog jačanja tela kroz pravilne pozicije tela.
Glavni cilj konzervativnog pristupa jeste usporavanje ili zaustavljanje progresije deformiteta čime se postiže odlaganje, a ako je moguće i zaobilaženje operacije. Zbog mogućih komplikacija uvek je dobro prolongirati operativni način lečenja u ovom uzrastu. Rana dijagnostika je jedan od najbitnijih faktora od koga zavisi i sam ishod, a isto tako, rano dijagnostikovanje skolioze na samom početku njenog razvoja je najbolji vid prevencije budućih komplikacija. Redovno praćenje deteta, kontrola midera kao i vežbi koje dete radi neophodni su u tretmanu kako bi se postigli što bolji rezultati.
Slika: stockvault.net