Blog

Ono sa čime se skolioza svakodnevno bori to je sila gravitacije koja dodatno povećava asimetrično opterećenje. Zato nam je veoma bitno vratiti balans tela korektivnim vežbama. Svrha samokorekcije je da novi položaji postanu nova svesna iskorigovana postura, što doprinosi da izbegnemo dalje napredovanje skolioze.

Schroth metoda je osnovana 1921. godine u Nemačkoj, međutim sa širenjem metode van granica Nemačke države je započeto tek 2008. godine. Axel Hennes, jedan od nosilaca metode, je uložio veliki napor da se prihvati njegova ideja o širenju metode u drugim državama i ostalim delovima sveta.

Katharina Schroth je rođena 22. februara 1894. u Drezdenu, Nemačkoj. Preminula 19. februara 1985. godine. Veliku pomoć Katharina je imala od svoje ćerke, Christe Lehnert Schroth, koja je bila fizioterapeut i koja je imala ključnu ulogu u daljem razvoju metode koju je njena majka osmislila. Nakon što se Christa razvela od svoh prvog muža, sa kojim je dobila sina, Weiss-a, ona se udaje za Adalbert Lehnert-a, koji joj pomaže da izgrade novi institut i koji takođe pomaže u tretmanu sa pacijentima. Christa je vodila ,,Katharina Schroth Klinik-u“ sve do 2015. kada je prodata Akslepios kompaniji.

Skolioza je prepoznata vec u 5. veku pre nove ere, kada je ju je Hipokrat opisao kao i njen tretman. Krajem 20. veka Katharina Schroth je razvila trodimenzionalni tretman za korekciju skolioze. Od 1921.godine započinje novi oblik neoperativnog lečenja skolioze, koji se sastoji od specifičnih posturalnih korekcija, korektivnog obrasca disanja i korekcije posturalne percepcije.

Svakodnevnim izometrijiskim treningom radi se na jačanju abdominalnih i leđnih mišića koji imaju za cilj korekciju mišićnog disbalansa i saniranje bola u donjem delu leđa. Kako se nakon određenog vremena poboljša balans tela i ispravi tehnika izvođenja vežbi, vrši se postepeno razvoj snage kroz statičke i dinamičke pokrete kao i razvoj brzine i balansa.

Uzrok mišićnog disbalansa je stalni stres koji mišići doživljavaju uzrokovan lošom posturom i zadržavanjem u nepravilnim položajima; na primer prilikom dužeg sedenja, stajanja ili prilikom repetativnih pokreta savijanja i podizanja koji mogu povećati fleksiju kičme i povećati stres na pršljenove, diskove i ligamente kičmenog stuba.

Interverebralni disk ima mnogo funkcija, izložen je raznim silama i pokretima koji je zajedno sa fasetnim zglobovima odgovoran za kompresiona opterećenja kojima je trup izložen. Povreda intervertebralnog diska koja može uzrokovati bolove u leđima ili nastanak išijasa može nastati iz više mehaničkih načina, savijanjem kičmenog stuba, torzionim opterećenjem (uvijanjem), aksijalnim opterećenjem.

Oko 30% osoba sa AIS ima smanjenu gustinu kostiju, osteopeniju, ova smanjena gustina nije samo u kičmi već u svim kostima tela. Ova smenjena gustina se direktno povezuje sa progresijom skolioze ne samo kod osoba sa AIS već I drugim tipovima skolioza (adultne).